Bilgelik arayışında ilk aşama sessizliktir ve sessiz kalmaktır anlayışıyla 5 günümü dağda geçirmek üzere yola çıktım. Şehrin kalabalığını gürültüsünü nemini ve yorgunluğunu ve her şeyden önce zihnimi geride bırakmak için daha önce hiç denemediğim bu inziva durağına gerçekten çok gereksinimim vardı. Uzun bir çıkıştan sonra dağın zirvesine vardık yorgunduk biraz tedirgindik çünkü çoğumuz daha önce böyle bir deneyim yaşamamıştı, hiç konuşmayacak ve dış dünyadan tamamıyla kopacaktık , cep teli kitap tv radyo hiç bir iletişim türü olmadan 5 gün geçirecektik. Ancak o serinliği , içime çektiğim taze nefesleri ve ağaçların tatlı hışırtısını ilk algıladığım anda hissettiğim dinginlik ile tamam dedim bunu yapabilirim!
Bütünüyle sessiz kalmak aslında önce kendinle baş başa kalabilmeyi gerektiriyor , Aşram’da ilk gün kimseyi değil sadece kendini dinlemeyi öğreniyorsun ve zihnin sana gönderdiği hiç susmayan geri bildirimleri ile birden fark ediyorsun ki o gerçekten berbat bir olgu ve sen aslında kendi zihninin kölesisin , zihin sürekli endişe kaygı arzu eyleme geçme planı gelecekle ilgili stresleri ve geçmiş olumsuzlukları ve pişmanlıkları hatırlamanı düşünmeni istiyor seni rahat bırakmıyor bunları sürekli aklına getirdiği içi resmen seni yürüyen bir kaygı topuna dönüştürüyor . Bundan sıyrılmaya çalışmak resmen bir tür kurtuluş savaşı!!
İkinci gün tüm o yalın sessizliğin içinde, zihnim de susmaya dinginleşmeye ve huzur bulmaya başladı, göletin, su birikintilerinin , nilüferlerin, kurbağaların, kelebeklerin, nefis melodilerle öten kuşların , suya dalış yapıp kanatlarını suya değdirip hızla sorti yapan kırlangıçların , çay bardağıma tutunup çayımı paylaştığım koca çekirgelerin farkına vardım. Farkına vardım demek hafif kalır, muhteşem Varoluş bana unutamayacağım bir ders verdi. Kaybettiğim uyumu dengeyi bilinci sevgiyi saygıyı huşuyu ve coşkuyu tekrar hissetmek için çabaladığım bu içe dönüşün kıymeti hiçbir şeyle ölçülemez değiş tokuş yapılamaz öylesine Tam Doğru ve Olması gerektiği gibi.
Son gün ayrılmadan önce artık rahat rahat konuşabildiğimizde derslerimizi meditasyonları sessizliğimizi ve anlamını paylaştığımızda yıllarca sürecek dostluklarımızın kurulduğunu da biliyorduk harika sıcak içten pırıl pırıl neşe dolu arkadaşlıklar kurduk.
Acemi bilgeler olarak daha çok bir arada gülecek konuşacak birbirimizden öğreneceğiz ama kendi ruhumuzda kalbimizde zihnimizde kurduğumuz Aşramımızda her gün daha da sessizleşmeyi asla unutmayacağız.
Naz Bayatlı